Uitjes
Blijf op de hoogte en volg Jenneke
03 Augustus 2018 | Suriname, Paramaribo
Ik heb de smaak te pakken en schrijf gelijk even door!
Dinsdag hebben we een dagje centrum Paramaribo gedaan. Na het sim kaart akkefietje hebben we een heerlijk dagje gehad. Gebouwen en monumenten bekeken, weer in de palmentuin geweest, heerlijk om hier weer te zijn! Tussen de middag hebben we gegeten bij t'Vat, dit staat bekend als restaurant voor Nederlanders, tegenover het super luxe Royal Torarica hotel, ook al voor Nederlanders. Het eten was daarentegen echt Surinaams! Broodje Pom, met kip, zoutvlees, specerijen en vooral veel wortel van de tayer. (Tayerblad is hier een groente die gegeten wordt als bij ons andijvie. In Pom zit dus de wortel van die Tayer.) En een groot glas overheerlijke Markoesa, sap uit de vrucht van de passiebloem.
Het viel ons op dat er in het centrum veel monumenten bijgekomen zijn, ook zijn er echt dingen aangepakt in positieve zin. Een kreek die mega stonk de vorige keer en zo ongeveer dichtgegroeid was met allerlei troep zoals dagoeblad (letterlijk hondblad, het is een basisingrediënt voor verschillende maaltijden) Het staat dan wel in schril contrast met wat we horen en zien over de economische situatie.
We hebben even een schaafijsje gehaald. Letterlijk schaaf ijs... Gewoon een blok bevroren water waar ijs wordt afgeschaafd. Je besteld een smaakje dit wordt erover heen gegoten, en smullen maar! Meneer had bij mij de vrije hand, hij wilde mij verwennen met een mixje dat mocht van mij zolang hij garandeerde dat het geen gevolgen had. En t was heerlijk! Al heb ik geen idee wat ik nu op heb... We wilden ook naar de centrale markt, maar toen zat mn ijsje in de weg... Gelukkig kwam net meneer zwerver vragen of hij alstublieft een slok mocht. Ik duwde hem gelijk mijn beker in handen, en liet hem verbaasd achter, alstublieft meneer!
Op de centrale markt kregen we een hoop belangstelling. Zowel mensen die ons achterdochtig aankeken als mensen die ons zo ongeveer dwongen een foto te maken. Vooral het laatste was leuk:-). Foto's maken van mensen is nu eenmaal het leukste wat er is, maar ook een grijs gebied. Een Marron vrouw kwam naar mij toe en begon aan mn huid te plukken. Ze had een heel verhaal maar ik verstond er niets van. Ze liep terug en kwam er weer aan met een flesje zelfgemaakt spul, weer een verhaal, toen begreep ik dat dat tegen de muggen was. Vandaag hoorde ik eindelijk wat ik nu heb gekocht: Krappa olie; een natuurlijk middel, insecten werend, pijnstillend, ontstekingsremmend en tal van andere eigenschappen. Mevrouw probeerde mij onder luid gelach van andere verkopers en verkoopsters ook een fles aan te smeren waarvan ik half begreep dat het iets met mannen en relatie te maken had, jaja....
Vandaag zijn we eerst naar een indiaanse pottenbakker geweest. 4 jaar terug had ik een bord ervan zien staan, nu zag ik het op internet. Wij er naar toe, bord was nergens te zien, dus maar ergens gevraagd, over een bijna onbegaanbare zandweg kwamen we aan. Een verstild indiaans dorpje met inderdaad een pottenbakker die bij een klein vuurtje potten en vazen zat de harden die hij had gemaakt van een mengsel klei en houtskool. Wow, echt vakwerk! 4 jaar terug kwamen er veel mensen, nu bijna niets vertelde hij. Wel had hij nog niet zo lang geleden een container vol laten verschepen naar Tilburg. Tja, handwerk gaat wereldwijd.
Daarna zijn we naar een traditionele creoolse houtsnijder geweest, geweldig, ook al echt kunst! Daar zijn we niet heel lang gebleven. Vervolgens zijn we verder gereden naar Onverwacht. Dit is een plaatsje waarlangs Cornelis Lely een spoorweg heeft aangelegd, voor goud... Jaja, dezelfde Lely als van de afsluitdijk, hij is hier een paar jaar gouveneur geweest. Zo komt ook Lelydorp aan zijn naam! Het meeste van de spoorrails is verdwenen in het Brokopondo stuwmeer. (De regering bedacht ooit een stuwmeer te willen en hoppa, daar ging het water, weg dorpen en spoorlijn!) 4 jaar terug stonden in Onverwacht nog de laatste stille roestige getuigen, nu was er afgezien van een soort monument mét oude trein uit 1903 niets meer te zien.
Daarna op naar een monument van een meer recentere gebeurtenis. Het monument van de vliegramp met het SLM vliegtuig in 1989, 11 van de 178 passagiers overleefden de ramp. Zo onwerkelijk als je daar zo staat, in een vredig landschap, groen... Bijna 20 jaar terug toneel van een vreselijke ramp, ook bij onze taxi chaffeur, die destijds in de buurt was, stond het nog helder op het netvlies; brand, rook en overal troep... We hebben daar in alle rust gegeten. we zagen een termietennest, er lag een sprinkhaan in maar even later bleek dat er een vogel jonkies in had, de sprinkhaan was voedsel!
Daarna zijn we naar het Hindoestaanse bedevaartsoord 'weg naar zee' gegaan. Onze chauffeur stopte bij een soort dijkje, wij gingen omhoog en... een adembenemend uitzicht! De Atlantische oceaan bij eb en aan de rechterkant in de verte de monding van de Suriname rivier. Echt schitterend! Aan het eind van de weg ligt het hindoestaanse bedevaartsoord. Metershoge beelden van tig goden, kleurrijk en mysterieus... Vanaf 1968 worden hier in de omgeving openluchtcrematies uitgevoerd door orthodoxe hindoes.
Nadat we bij een warung (eettentje meestal Javaans) eten hadden gehaald (voor 15 SRD, €2,00 verzadigd) zijn we weer veilig en wel thuisgekomen.
Het spreken hier wil wat... Vorige week sprak ik een vrouw zij had het over neger-Engels, dus dacht ik huh?! Engels snap ik, Negers weet ik ook wat het zijn, maar neger-Engels?! Het was een andere benaming voor Sranan Tongo, het Surinaams. Oooo... Surinamers zien zelf ook heel snel van welke bevolkingsgroep iemand nu is en spreken mensen dan aan in de taal van zijn/haar groep, als ze deze al spreken. Veel bosland creolen oftewel Marons spreken Saramacaans, Indianen Arowaks of 1 van de andere tig talen en verder Hindu, Javaans en Engels of Nederlands natuurlijk. De meeste mensen krijgen meerdere talen al in de opvoeding mee, vaak door de afstamming. Onze chauffeur vandaag was bijv echt een halfbloed, of misschien noem je het een kwartbloed.
Vader: Boeroe (afstammeling van de blanke boeren die zich hier hebben gevestigd)en joods keer Hindoestaan Moeder: Javaan keer creool. Chauffeur heeft dus geleerd om vloeiend Nederlands, Engels, Sranan tongo te spreken. Maar ook Hindu, Javaans en een beetje Portugees (de joden hier waren vroeger allemaal Portugees dat heeft er vast mee te maken....)
Al begreep ik wel dat het door de vele vermengingen steeds moeilijker wordt om mensen te plaatsen in een 'hokje' en dus ook aan te spreken in een bepaalde taal.
Gelukkig is het Sranan Tongo zo wijd verbreid dat bijna ieder dat spreekt.
Komende week hebben we tal van uitjes gepland, het kan dus zomaar gebeuren dat het volgende verslag even op zich laat wachten.
Sterkte daar met de komende warmte...
Dinsdag hebben we een dagje centrum Paramaribo gedaan. Na het sim kaart akkefietje hebben we een heerlijk dagje gehad. Gebouwen en monumenten bekeken, weer in de palmentuin geweest, heerlijk om hier weer te zijn! Tussen de middag hebben we gegeten bij t'Vat, dit staat bekend als restaurant voor Nederlanders, tegenover het super luxe Royal Torarica hotel, ook al voor Nederlanders. Het eten was daarentegen echt Surinaams! Broodje Pom, met kip, zoutvlees, specerijen en vooral veel wortel van de tayer. (Tayerblad is hier een groente die gegeten wordt als bij ons andijvie. In Pom zit dus de wortel van die Tayer.) En een groot glas overheerlijke Markoesa, sap uit de vrucht van de passiebloem.
Het viel ons op dat er in het centrum veel monumenten bijgekomen zijn, ook zijn er echt dingen aangepakt in positieve zin. Een kreek die mega stonk de vorige keer en zo ongeveer dichtgegroeid was met allerlei troep zoals dagoeblad (letterlijk hondblad, het is een basisingrediënt voor verschillende maaltijden) Het staat dan wel in schril contrast met wat we horen en zien over de economische situatie.
We hebben even een schaafijsje gehaald. Letterlijk schaaf ijs... Gewoon een blok bevroren water waar ijs wordt afgeschaafd. Je besteld een smaakje dit wordt erover heen gegoten, en smullen maar! Meneer had bij mij de vrije hand, hij wilde mij verwennen met een mixje dat mocht van mij zolang hij garandeerde dat het geen gevolgen had. En t was heerlijk! Al heb ik geen idee wat ik nu op heb... We wilden ook naar de centrale markt, maar toen zat mn ijsje in de weg... Gelukkig kwam net meneer zwerver vragen of hij alstublieft een slok mocht. Ik duwde hem gelijk mijn beker in handen, en liet hem verbaasd achter, alstublieft meneer!
Op de centrale markt kregen we een hoop belangstelling. Zowel mensen die ons achterdochtig aankeken als mensen die ons zo ongeveer dwongen een foto te maken. Vooral het laatste was leuk:-). Foto's maken van mensen is nu eenmaal het leukste wat er is, maar ook een grijs gebied. Een Marron vrouw kwam naar mij toe en begon aan mn huid te plukken. Ze had een heel verhaal maar ik verstond er niets van. Ze liep terug en kwam er weer aan met een flesje zelfgemaakt spul, weer een verhaal, toen begreep ik dat dat tegen de muggen was. Vandaag hoorde ik eindelijk wat ik nu heb gekocht: Krappa olie; een natuurlijk middel, insecten werend, pijnstillend, ontstekingsremmend en tal van andere eigenschappen. Mevrouw probeerde mij onder luid gelach van andere verkopers en verkoopsters ook een fles aan te smeren waarvan ik half begreep dat het iets met mannen en relatie te maken had, jaja....
Vandaag zijn we eerst naar een indiaanse pottenbakker geweest. 4 jaar terug had ik een bord ervan zien staan, nu zag ik het op internet. Wij er naar toe, bord was nergens te zien, dus maar ergens gevraagd, over een bijna onbegaanbare zandweg kwamen we aan. Een verstild indiaans dorpje met inderdaad een pottenbakker die bij een klein vuurtje potten en vazen zat de harden die hij had gemaakt van een mengsel klei en houtskool. Wow, echt vakwerk! 4 jaar terug kwamen er veel mensen, nu bijna niets vertelde hij. Wel had hij nog niet zo lang geleden een container vol laten verschepen naar Tilburg. Tja, handwerk gaat wereldwijd.
Daarna zijn we naar een traditionele creoolse houtsnijder geweest, geweldig, ook al echt kunst! Daar zijn we niet heel lang gebleven. Vervolgens zijn we verder gereden naar Onverwacht. Dit is een plaatsje waarlangs Cornelis Lely een spoorweg heeft aangelegd, voor goud... Jaja, dezelfde Lely als van de afsluitdijk, hij is hier een paar jaar gouveneur geweest. Zo komt ook Lelydorp aan zijn naam! Het meeste van de spoorrails is verdwenen in het Brokopondo stuwmeer. (De regering bedacht ooit een stuwmeer te willen en hoppa, daar ging het water, weg dorpen en spoorlijn!) 4 jaar terug stonden in Onverwacht nog de laatste stille roestige getuigen, nu was er afgezien van een soort monument mét oude trein uit 1903 niets meer te zien.
Daarna op naar een monument van een meer recentere gebeurtenis. Het monument van de vliegramp met het SLM vliegtuig in 1989, 11 van de 178 passagiers overleefden de ramp. Zo onwerkelijk als je daar zo staat, in een vredig landschap, groen... Bijna 20 jaar terug toneel van een vreselijke ramp, ook bij onze taxi chaffeur, die destijds in de buurt was, stond het nog helder op het netvlies; brand, rook en overal troep... We hebben daar in alle rust gegeten. we zagen een termietennest, er lag een sprinkhaan in maar even later bleek dat er een vogel jonkies in had, de sprinkhaan was voedsel!
Daarna zijn we naar het Hindoestaanse bedevaartsoord 'weg naar zee' gegaan. Onze chauffeur stopte bij een soort dijkje, wij gingen omhoog en... een adembenemend uitzicht! De Atlantische oceaan bij eb en aan de rechterkant in de verte de monding van de Suriname rivier. Echt schitterend! Aan het eind van de weg ligt het hindoestaanse bedevaartsoord. Metershoge beelden van tig goden, kleurrijk en mysterieus... Vanaf 1968 worden hier in de omgeving openluchtcrematies uitgevoerd door orthodoxe hindoes.
Nadat we bij een warung (eettentje meestal Javaans) eten hadden gehaald (voor 15 SRD, €2,00 verzadigd) zijn we weer veilig en wel thuisgekomen.
Het spreken hier wil wat... Vorige week sprak ik een vrouw zij had het over neger-Engels, dus dacht ik huh?! Engels snap ik, Negers weet ik ook wat het zijn, maar neger-Engels?! Het was een andere benaming voor Sranan Tongo, het Surinaams. Oooo... Surinamers zien zelf ook heel snel van welke bevolkingsgroep iemand nu is en spreken mensen dan aan in de taal van zijn/haar groep, als ze deze al spreken. Veel bosland creolen oftewel Marons spreken Saramacaans, Indianen Arowaks of 1 van de andere tig talen en verder Hindu, Javaans en Engels of Nederlands natuurlijk. De meeste mensen krijgen meerdere talen al in de opvoeding mee, vaak door de afstamming. Onze chauffeur vandaag was bijv echt een halfbloed, of misschien noem je het een kwartbloed.
Vader: Boeroe (afstammeling van de blanke boeren die zich hier hebben gevestigd)en joods keer Hindoestaan Moeder: Javaan keer creool. Chauffeur heeft dus geleerd om vloeiend Nederlands, Engels, Sranan tongo te spreken. Maar ook Hindu, Javaans en een beetje Portugees (de joden hier waren vroeger allemaal Portugees dat heeft er vast mee te maken....)
Al begreep ik wel dat het door de vele vermengingen steeds moeilijker wordt om mensen te plaatsen in een 'hokje' en dus ook aan te spreken in een bepaalde taal.
Gelukkig is het Sranan Tongo zo wijd verbreid dat bijna ieder dat spreekt.
Komende week hebben we tal van uitjes gepland, het kan dus zomaar gebeuren dat het volgende verslag even op zich laat wachten.
Sterkte daar met de komende warmte...
