Wat ditjes en datjes...
Door: Jenneke
Blijf op de hoogte en volg Jenneke
15 December 2012 | Suriname, Lelydorp
Op dit moment heb k niet zoveel te vertellen, maar om jullie op de hoogte te houden schrijf ik toch even een verslagje. Aangezien ik zulke leuke reacties krijg, zelfs van de kinderen, moet ik toch even blijven schrijven... K vermaak me nog steeds prima hier. Ruim de tijd om even mijn gedachten over alles te laten gaan en om mijn beeldvorming bij te stellen. Hoe belangrijk zijn ambities?!
Het zou hier nu de kleine regentijd moeten zijn, maar zoveel regen zien we nog niet. Voor de kostgrond (moestuin of beter moesland) zou regen goed zijn, maar geef mij toch maar de zon, inplaats van die tropische stortbuien. Tijdens onze dagtrip een tijdje terug over de Suriname rivier, waren we door zo'n bui in n mum van tijd drijfnat.
Dit was een super trip voor een natuur en cultuurfan als ik. Met alweer een gids die eens niet moe werd van al mijn vragen. Ik kreeg een bloem van hem om de anderen jaloers te maken; net of de anderen zaten te wachten op aandacht van een filosofische gids. Dat heb ik hem maar niet verteld, en al had ik het gewild, meneer was zo druk aan 't vertellen dat ik de kans niet kreeg. Die dag heb ik weer veel geleerd over de geschiedenis (wat hebben wij Nederlanders veel leed aangericht!) politiek en industrie... En weer heel wat moois gezien!
Verder zijn we weer een aantal keer naar Paramaribo geweest en nog steeds verbaas ik me. Niet alleen over het verschil tussen rijk en arm, maar ook over het gemak waarmee de mensen hier een situatie nemen zoals het is. Zit er een gat in de weg; geen probleem al jaren rijd en loopt ieder eromheen waarom zou dat nu niet meer kunnen?! Deze houding zag ik zelfs bij de personeels toilet van een gemeentehuis, het slot was half bevestigd, door het stof waren de schroeven amper te zien. (Even ter verduidelijking dat meneer de monteur niet even weg was...) Op de plek waar een lamp hoort te hangen zaten alleen wat snoertjes, maar aangezien de hardwerkende ambtenaren zich hier van hun zaakjes kunnen ontlasten, moest ik het als vakantievierende Bakra zeker kunnen, dacht ik zo! We zijn in Suriname...
Afgelopen week heb ik mijn eetvariatie uitgebreid met kippenpoot, echt 'n poot, oké wel zonder nagels... En gezouten vis, terwijl ik er niet over probeer te denken dat dat harde toch echt een oog is, geniet ik er van. Heerlijk het eten hier, enne, bij n verblijf horen de lusten (het vlees) en de lasten (het oog)... Dat deze houding wordt gewaardeerd blijkt uit de feedback op mijn leerdoel; mij aanpassen aan de cultuur. Volgens mijn stagebegeleidster gaat dit prima, ik eet immers alles, oke:-)! Alleen de pepers veroorzaken behoorlijk protest van mijn mond en maag... Het eten vind ik heerlijk hier, dus in Nederland wordt het Surinaams expirimenteren in mijn keuken denk ik. Voor het geval jullie willen komen eten, dan weet je alvast wat je voorgeschoteld krijgt:-)
Zo nu weten jullie weer een beetje hoe het er hier aan toe gaat. Natuurlijk hoop ik jullie te overtuigen dat een vakantie naar Suriname of beter; vrijwilliger bij de Maria Hoeve, een onmisbare ervarig is in het leven!
Alvast goede dagen, en ik laat vast nog wel wat horen voor we 2013 in gaan. In gedachten kom ik af en toe al even naar Nederland, als aanloop van mijn terugreis, die ook al in zicht komt. Helaas!
Groetjes allemaal!
Het zou hier nu de kleine regentijd moeten zijn, maar zoveel regen zien we nog niet. Voor de kostgrond (moestuin of beter moesland) zou regen goed zijn, maar geef mij toch maar de zon, inplaats van die tropische stortbuien. Tijdens onze dagtrip een tijdje terug over de Suriname rivier, waren we door zo'n bui in n mum van tijd drijfnat.
Dit was een super trip voor een natuur en cultuurfan als ik. Met alweer een gids die eens niet moe werd van al mijn vragen. Ik kreeg een bloem van hem om de anderen jaloers te maken; net of de anderen zaten te wachten op aandacht van een filosofische gids. Dat heb ik hem maar niet verteld, en al had ik het gewild, meneer was zo druk aan 't vertellen dat ik de kans niet kreeg. Die dag heb ik weer veel geleerd over de geschiedenis (wat hebben wij Nederlanders veel leed aangericht!) politiek en industrie... En weer heel wat moois gezien!
Verder zijn we weer een aantal keer naar Paramaribo geweest en nog steeds verbaas ik me. Niet alleen over het verschil tussen rijk en arm, maar ook over het gemak waarmee de mensen hier een situatie nemen zoals het is. Zit er een gat in de weg; geen probleem al jaren rijd en loopt ieder eromheen waarom zou dat nu niet meer kunnen?! Deze houding zag ik zelfs bij de personeels toilet van een gemeentehuis, het slot was half bevestigd, door het stof waren de schroeven amper te zien. (Even ter verduidelijking dat meneer de monteur niet even weg was...) Op de plek waar een lamp hoort te hangen zaten alleen wat snoertjes, maar aangezien de hardwerkende ambtenaren zich hier van hun zaakjes kunnen ontlasten, moest ik het als vakantievierende Bakra zeker kunnen, dacht ik zo! We zijn in Suriname...
Afgelopen week heb ik mijn eetvariatie uitgebreid met kippenpoot, echt 'n poot, oké wel zonder nagels... En gezouten vis, terwijl ik er niet over probeer te denken dat dat harde toch echt een oog is, geniet ik er van. Heerlijk het eten hier, enne, bij n verblijf horen de lusten (het vlees) en de lasten (het oog)... Dat deze houding wordt gewaardeerd blijkt uit de feedback op mijn leerdoel; mij aanpassen aan de cultuur. Volgens mijn stagebegeleidster gaat dit prima, ik eet immers alles, oke:-)! Alleen de pepers veroorzaken behoorlijk protest van mijn mond en maag... Het eten vind ik heerlijk hier, dus in Nederland wordt het Surinaams expirimenteren in mijn keuken denk ik. Voor het geval jullie willen komen eten, dan weet je alvast wat je voorgeschoteld krijgt:-)
Zo nu weten jullie weer een beetje hoe het er hier aan toe gaat. Natuurlijk hoop ik jullie te overtuigen dat een vakantie naar Suriname of beter; vrijwilliger bij de Maria Hoeve, een onmisbare ervarig is in het leven!
Alvast goede dagen, en ik laat vast nog wel wat horen voor we 2013 in gaan. In gedachten kom ik af en toe al even naar Nederland, als aanloop van mijn terugreis, die ook al in zicht komt. Helaas!
Groetjes allemaal!
-
15 December 2012 - 23:47
Annet:
Heey Jen,
super leuk verhaal, knap van je dat je zelfs die hele vis opeet! Jy ook alvast goede dagen en een gelukkig nieuwjaar !;)
Liefs je nichtje -
17 December 2012 - 10:47
Pauline:
Hey Jen, op de foto zie je er goed uit, en uit je verhaal merken we dat het ook super gaat! Het eten ziet er best lekker uit, en vis eten is puur natuur toch? Gezond! Nou, probeer maar niet teveel af te tellen, maar geniet nog een poosje!
Groetjes, Pauline -
17 December 2012 - 17:29
Janneke:
Ha Jenneke,
Leuk om te lezen waar je zoal mee bezig bent. Je schreef over de geschiedenis van Suriname en dat Nederland daarin veel leed heeft aangericht. Kun je dat merken in de benadering van Nederlanders door hen?
En al die liflafjes...ja dat hoort erbij hè, want wie a zegt...
Succes met je stage en je avonturen. Neem je kans nog even waar!
Groetjes Janneke. -
20 December 2012 - 12:31
Albert:
ja je ziet er goed uit, die visseogen doen je goed.
en als je daar wilt blijven, ik hou je niet tegen.
dus het wordt tijd dat je die visseogen vies gaat vinden. -
20 December 2012 - 19:40
Jenneke :
Ha allemaal,
Zeker ga ik nog even genieten, nu kan het nog! En vast afkicken van de vissenogen, albert:-). Whaha, die vis maakt wel indruk hoor, jullie Nederlanders zijn niets gewend, haha! Ach, wij worden hier gezien als lompe bakra's maar dat komt in mijn ogen meer door het huidige gedrag van de Nederlanders hier dan door het verleden. Tot mijn volgende verslag!
Groetjes!!
