alledaagse dingen

Voor het eerst in Suriname een dagje erg slecht bereik. Op deze vrijdagavond zit ik heerlijk buiten, nee, geen bloedrode maan, ook niet warm. Eerder zelfs een beetje frisjes. Net heerlijk gedoucht en nu aan het genieten van de buitengeluiden en de springende kikkers beneden.

Woensdag zijn we s morgens al vroeg in de bus gestapt aan een straat een eindje verderop. Daarna overgestapt in het centrum op de bus naar Lelydorp. Oude herinneringen ophalen, als eerste naar de centrale markt, schitterend vernieuwd een aantal jaar terug. De kleuren van al de groenten, geweldig! maar klanten, ho maar... Daarna even naar een winkeltje met veel echt suri producten waar ik 4 jaar terug ook kwam, toen drukbezocht en boordevol producten. Nu was er weinig te vinden, ook bijna geen klanten vertelde mevrouw. Echt triest!

Daarvandaan naar de vlindertuin, ook daar het verhaal dat er weinig bezoek komt. Weer genoten van het schitterende aangelegde park, een stukje Nederland in Suriname. Erg mooi! Door de warme middagzon op pad naar de Mariahoeve, geweldig, zo leuk om de kinderen weer te zien! Een aantal zijn er nog, de ukkies van toen zijn gewoon alweer bijna pubers! Nadat we roti gegeten hebben bij de Roopram zijn we naar Paramaribo gegaan met het busje. Muziek hard aan, onderweg worden er dingen overgeheveld naar mede chauffeurs. Net als toen kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het zomaar kan zijn dat het dingen zijn die het daglicht niet verdragen kunnen. Wat ik niet wist is dat er als het half kan gewoon iemand bij gepropt wordt op de achterbank. Laat ik nou net die iemand zijn... Dan heb ik nog geluk dat ik aan 1 kant nog een dame heb zitten...

Bij de schitterend vernieuwde waterkant in Paramaribo nog even mooie foto's gemaakt van de ondergaande zon. Moe van de indrukken en ik van de tegenstrijdigheden komen we thuis...

Vanmorgen zijn we bij een gezin met een spastisch meisje gaan oppassen. Moeder woont met haar kroost en een neefje en nichtje in een krotje van tante. Houten planken met kieren en gaten, golfplaten... Net voor ons bezoek heeft ze een rat verwijderd uit een bak met nephaar, mooi dat dat ding weg is, griezel zeg! Genoten van de kinderen! Anders neemt moeder hen altijd mee, geen doen, werken met 5 kinderen. Waarvan 1 gehandicapt en 1 een baby... Maar deze Maron moeder deinst er niet voor terug, echt zo knap! Terwijl we daar spelen loopt er een beest om het huisje te schuifelen. Toch erg blij dat wij een comfortabeler huis hebben...